01. "You're mine."

*Alyssa*

-Dobrze, to było zabawne. – westchnął kasztanowo włosy chłopak, opierając się plecami o jego łóżko.

Pociągnęłam moje szorty w górę. – Yup.

-Więc co teraz? – zapytał.

- Wyjdę i udamy, że to się nigdy nie zdarzyło. Tak samo, jak zawsze.

- Możesz zostać, jeśli chcesz.

-Nie, Justin. – spojrzałam na niego gniewnie.

Justin Bieber. Największy dupek na świecie i człowiek, którego nienawidziłam od piątej klasy, ponieważ pociągnął w dół moją spódniczkę na przerwie, obnażając mnie przed całą naszą klasą. Następnie w dziewiątej klasie wkradł się do szatni dziewcząt, gdy byłam pod prysznicem, aby ukraść moje ubrania, zmuszając mnie do gonienia go w samym ręczniku.

Prawdopodobnie zastanawiasz się, dlaczego jestem w jego pokoju.

Kilka miesięcy temu, moja mama ponownie wyszła za mąż za drugiego największego dupka na tym świecie. Nazywał się Jim, i był bezrobotny oraz bezużyteczny. Spędzał więcej czasu pijąc, niż cokolwiek innego, i spowodował więcej problemów, niż powinien.

To miejsce, gdzie wkracza Justin.

Oboje potrzebowaliśmy sposobu, aby złagodzić nasz stres. To jest jak przyjaciele z korzyściami, ale bez części „przyjaciele”.

-W każdym razie, muszę wracać do domu. -  wymamrotałam, zarzucając moją koszulę przez głowę.

-Czy ojczym dupek w  domu? – Justin położył ręce za głową.

-Prawdopodobnie. Spity w trzy dupy, jak zwykle.  Mama jest w pracy, zapobiegając zepsuciu naszego wspólnego życia.

-Oh, dobrze, możesz już iść.

-Wow, co za prawdziwy dżentelmen. Do później, Justin.

Dociągłam się do mojego samochodu, nie byłam zaskoczona widząc, że miejsce mojej mamy jest puste. Zawsze była w pracy, zostawiła mnie do radzenia sobie z problemami, które ona stworzyła. Rzadko kiedykolwiek ją widuję, a kiedy to zrobię , ona zachowuje się jakby wszystko było w porządku.

Byk. Cholera.

Zamknęłam cicho drzwi frontowe, próbując przemknąć niepostrzeżenie obok Jima, bez powodzenia.

-Alyssa, to ty? – zawołał głośno. Poszłam do salonu, który śmierdział piwem. Jim siedział na kanapie, podpierając stopy o ulubiony stolik do kawy, mamy. Był otoczony zmiażdżonymi puszkami po piwie, i był w procesie miażdżenia następnej.

-Yup. – gdernełam.

- Daj mi jeszcze jedno piwo, dobra?

-Wstań i weź to sobie. – warknęłam. – I gdy będziesz to robił, weź swoje dziwne stopy ze stolika mojej mamy.

-Co?

-Słyszałeś mnie.

-Zobacz, to jest problem z dzieciakami, takimi jak ty. Twoja matka wychowała się za łatwo. Żaden mój dzieciak, nie zamierza zwracać się do mnie, w ten sposób.

- Zatem, dobra rzecz, że nie jestem twoim dzieckiem. – powiedziałam, stąpając do góry po schodach. Rzuciłam moją torbę na łóżko i westchnęłam tępo.

-Nie jesteś zdzirą. – Przypominałam sobie. – Sypiasz tylko z jednym gościem.

Jeden facet, który sypia ze wszystkimi innymi dziewczynami.

Nasz układ był prosty. W każdej chwili gdy siebie potrzebowaliśmy, byliśmy tam. Poza tym, wszystko co robiliśmy było naszą sprawą. Łącznie z tym z kim się umawiamy, umawialiśmy lub nie oraz z kim uprawialiśmy seks.

Byliśmy z dwóch innych światów. Justin był typem dostającym każdą dziewczynę, której zapragnął. Był gorący, bogaty i popularny. Umawiał się co tydzień z inną dziewczyną. Ja z drugiej strony byłam siedemnastolatką, prawie osiemnastolatką i wręcz nigdy nie miałam oficjalnego chłopaka. Żyłam w niewielkim domu w złej części miasta i miałam tylko jedną przyjaciółkę.

Usiadłam przy biurku i zaczęłam robić moje zadanie z algebry, gdy mój telefon zaczął dzwonić.

- Halo?

- Gdzie ty byłaś? Dzwoniłam do ciebie z jakieś piętnaście razy. – zapiszczał głos mojej najlepszej przyjaciółki.

- Przepraszam , Chelsey. Ojczym dokuczał mi, gdy wróciłam do domu. – skłamałam. Nie było mowy, że powiem jej gdzie tak naprawdę byłam.

- Ohh, zgadnij kto cię dzisiaj obczajał na biologii.

-Kto? – spytałam, niezainteresowana. Nie było gościa wartego uwagi w tej piekielnej dziurze, do której uczęszczałam.

- Justin Bieber. – wyobraziłam sobie ,jak wywraca swoimi oczami.

Zakaszlałam. – Co?

-Słyszałaś mnie. Schylałaś się, aby  coś sięgnąć ,a on był całkowicie zapatrzony na twój tyłek. To już trzeci raz w tygodniu.

-Ew. – powiedziałam szczerze. Chelsea nienawidziła Justina, tak samo jak ja. To powód, dlaczego nie wie o nas. I się nie dowie.

-Powiedziałam to samo! Myślę, że Cię lubi.

-Zaufaj mi, nie. Słuchaj, muszę kończyć. Zadzwonię do ciebie później. – rozłączyłam się i wybrałam inny numer.

- Seks linia. Jak mogę służyć? – zapytał głos.

- Zamknij się.

Justin zaśmiał się. – Cholera, dwa razy w ciągu dnia. Nie możesz się nacieszyć Biebsem. Możesz Lopez?

-Nie dzwonię w tej sprawie. – warknęłam.

-Więc czego chcesz? Jestem poniekąd zajęty.

-Musisz przestać sprawdzać  mnie na biologii. – śmiech.  – Justin, jestem poważna.

-A skąd pomysł, że cię sprawdzam?

-Chelsea cię widziała. Ona myśli ,że mnie lubisz. Teraz będzie analizować, każdy najmniejszy ruch, który wykonasz. Justin, przysięgam na Boga, że jeśli dowie się o-.

-Chelsea Rayne. Prawdopodobnie jest jedyną dziewczyną, z którą nie spędziłem czasu.

-Jeśli kiedykolwiek to zrobisz, jestem pewna ,że nigdy nie będziesz miał dzieci.

-Nie dowie się. Uwierz mi, są ładniejsze rzeczy do patrzenia od ciebie, w tej durnej klasie.

-To samo tyczy się ciebie.

-Ale ja nigdy nie powiedziałem, że ty mnie nie sprawdzałaś. Ale nie mogę cię za to winić. Mam na myśli, spójrz na mnie-.

-Jesteś dupkiem. – powiedziałam.

-Kochasz mój tyłek, lub przynajmniej to jest to, co mówisz gdy się piep-.

-Dowiedzenia Justin. – odłożyłam telefon.

Obudziłam się następnego dnia, słysząc jak moja mama krząta się wokół schodów. Po założeniu sukienki do szkoły, weszłam po cichu do salonu. Moja mama właśnie podnosiła śmieci z podłogi, spojrzałam na nią z niesmakiem. Podskoczyła ,gdy mnie zobaczyła.

-Oh, Alyssa. Przestraszyłaś mnie. Myślałam ,że to Jim.

-Śpi. Jak zwykle. – uniosłam na nią brwi. – Dopiero wróciłaś do domu? Jest siódma nad ranem.

Jej włosy były poczochrane, a makijaż rozmazany. – Oh, tak. Musiałam zostać do późna w pracy. Jestem tylko na chwilę, bo muszę wracać.

-Oh. – pokiwałam.

-Nie musisz iść do szkoły? Chcę wyjść i być gotowa zanim… - Ucięła ,wyłączając się.

Zanim Jim wstanie. – Skoro tam bardzo nie lubisz na niego patrzeć, dlaczego wciąż jesteście małżeństwem?

-Alyssa, to nie jest twoja sprawa. Tylko idź do szkoły. – warknęła.

-Dobrze. Do zobaczenia ,o ile kiedykolwiek cię zobaczę. – Westchnęłam zgarniając swoją torbę i kluczyki do samochodu, trzaskając za sobą drzwiami.

Wjechałam na duży parking szkolny, i wyminęłam Justina z jego przyjaciółmi, gdyż był na mojej drodze do spotkania z Chelsea. Kątem oka spostrzegłam mały uśmieszek na twarzy Justina. Telefon w mojej kieszeni zawibrował. Żadna niespodzianka, wiadomość od Justina.

Lunch. Mój samochód.

Wywróciłam oczami i odpisując ,że będę . Justin uśmiechał się patrząc na ekran swojego telefonu i schował go do kieszeni.

Poszłyśmy na biologię i zajęłam swoje miejsce z tyłu. Normalnie, miejsce obok mnie było puste, lecz nie dzisiaj.

-Kim jest to ciacho? – szepnęła Chelsea. Facet spojrzał w górę, jak gdyby usłyszał Chelsea, a ona pisnęła. Uśmiechnął się do nas, gdy zobaczył ,że na niego patrzymy.

 -Wysoki, zielone oczy, przyjazny uśmiech. Twój ideał faceta. – szeroko się uśmiechnęła, popychając mnie w stronę mojego miejsca.

Zajęłam moje miejsce obok niego i wyciągnęłam książki. Kątem oka zerknęłam na niego i uśmiechnęłam, kiedy nawiązaliśmy kontakt wzrokowy. Spojrzałam w dół na jego ławkę, i zobaczyłam mapę szkoły.

-To jest do góry nogami. – zaśmiałam się obracając mapę. – Teraz powinno ci się łatwiej czytać.

-Więc dlatego byłem po drugiej stronie budynku, szukając klasy 304.

Zaśmiałam się ponownie. – To ładna, duża szkoła. Jestem Alyssa.

-Lance. – wyszczerzył zęby w uśmiechu.

-Dobrze, Lance. Więc jeśli będziesz potrzebował pomocy z poruszaniem się, znajdź mnie.

-Wielkie dzięki. – pokiwałam głową, uśmiechając się. Zwróciłam się w kierunku przodu sali. Justin, który miał ciało zwrócone w moją stronę, szybko się obrócił. Zanim to zrobił, zdawało mi się ,że widziałam gniew na jego twarzy.

Dzień minął szybko i była już piąta lekcja. Przypuszczam ,że spotkam się z Justinem na szóstej. Justin był na piątej lekcji w mojej klasie algebraicznej i rozglądał się niespokojnie, tak samo jak ja. Kręcił nogą  spoglądając to na zegar, to na mnie.

-Alyssa,  masz? – nauczyciel warknął.

-Huh? – spojrzałam w górę. Kroczył po klasie zbierając zadanie domowe, którego nawet nie ukończyłam poprzedniej nocy.

Westchnął. – Musisz zacząć okazywać zainteresowanie, jeśli chcesz przejść. Lub w przeciwnym razie spędzisz lato ze mną.

-Ona jest takim niecodziennym widokiem. – Zoey Wilson szepnęła. Była stereotypową popularną dziewczyną; blondynka i jędzowata. Byłą również jedną z licznych zdobyczy Justina.

-Masz rację. Nic dziwnego, że nigdy nie miała chłopaka. – jej przyjaciółka zachichotała.

-Nikt nie będzie chciał jej dotknąć nawet kijem o długości dziesięciu stóp*- Zoey zachichotała. – Prawda, Justin?

Justin spojrzał na nie i zaśmiał się. – Nie.

Uśmiechnęłam się ironicznie, patrząc na podłogę. Nie chciał mnie dotknąć dziesięciometrowym kijem*?

W porządku. Nie będzie musiał.

Szóstą lekcję spędziłam w tylnej części biblioteki wiedząc, że Justin nie będzie mnie tu szukał. Byłam w połowie mojego zadania domowego, gdy ktoś odsunął krzesło naprzeciwko mnie. Spojrzałam w górę i ujrzałam Lanca.

-Mogę tu usiąść? Kawiarnia jest strasznym miejscem. – powiedział, siadając.

-Stąd powód ,dlaczego tam nie jem. – zaśmiałam się.

-Więc jaki układ jest pomiędzy tobą ,a Justinem dzieciaku? Słyszałem plotki o nim i nie brzmiał zbyt miło.

-Co masz na myśli? Jaki układ?

-Nie mógł przestać patrzeć na ciebie na biologii. Był trochę dziwny.

-Nic. Miałam na myśli, ah, to skomplikowane. – westchnęłam.

-Skomplikowane. – pokiwał głową. – Nie przejmuj się tym, to nie moje sprawa.

Przesiedzieliśmy kilka minut w ciszy. Gdy zadzwonił dzwonek, wstaliśmy.

-Zobaczę cię  jutro? – zapytałam.

-Zobaczysz. – mrugnął, wychodząc z biblioteki.

Westchnęłam z ulgą, kiedy zadzwonił ostatni dzwonek. Poszłam do szafki i oparłam się o nią. Tylko sześć tygodni do rozdania świadectw. Wtedy skończę z dramatycznym licem, i zacznę collage daleko stąd.

Stałam opierając się o chłodną szafkę przez kilka chwil, gdy poczułam ręce owijające się wokół mojej tali i podskoczyłam.

-Wystawiłaś mnie dzisiaj. – Justin wymamrotał w mój kark. Rozejrzałam się, lecz korytarz był pusty. Strzepnęłam z siebie jego ręce.

-Najwyraźniej, nie chciałeś dotknąć mnie dziesięciometrowym kijem. Dałam ci tylko to co chciałeś. – warknęłam.

-Daj spokój, Alyssa. Powiedziałem to tylko, żeby Zoey zostawiła mnie w spokoju. Nie chciałem dać jej błędnych poglądów.

-Jeśli dla ciebie ważne jest jej zdanie, pierdol się z nią. Skończyłam z tobą Justin. – obróciłam się w drugim kierunku.

-Naprawdę myślisz, że dasz radę przetrwać beze mnie? Jestem twoim zdrowym rozsądkiem. Twoje słowa, nie moje. – zatrzymałam się wiedząc, że ma racją. Ale nie zamierzałam mu o tym powiedzieć. Obróciłam się, a na jego twarzy widniał ogromny uśmiech.

-Nigdy więcej nie prześpię się z tobą. – powiedziałam zacięcie.

-Ile razy już to mówiłaś?

-Jestem poważna, Justin.

-Więc najpierw wystawiasz mnie, a później spędzasz czas z tym nowym? – zrobił krok w moją stronę.

-Jak się o tym dowiedziałeś?

-Mam swoje źródła. Nie lubię go.

-On nic ci nie zrobił. – wytknęłam mu.

-Nie lubię kiedy ludzie zabierają coś, co należy do mnie.

-Nie jestem żadną pierdoloną zabawką, Justin. Nie należę do nikogo. – warknęłam.

Zaśmiał się. – Okey. Cóż, muszę iść. Zadzwoń do mnie ,gdy będziesz gotowa mnie nie wystawić.

-Co nigdy nie nastąpi.

 Zaśmiał się ponownie. – Możesz przyjść do mnie po szóstej. Oh, i Alyssa, myślę, że powinienem przedstawić ci sprawę jasno…

-Co? – powiedziałam przez zaciśnięte żeby. On naprawdę mnie wkurza.

Pochylił się nade mną i wyszeptał mi do ucha. – Jesteś moja.

Mrugnął i odszedł, zostawiając mnie oszołomioną. Co się właśnie do cholery stało?

On jest małą suką, to się właśnie stało.

Nienawidzę Justina Drewa Biebera.

*kijem o długości dziesięciu stóp – jedna stopa ,to dawna jednostka pomiarowa.

*dziesięciometrowym kijem – gdy przeliczyłam dziesięć stóp na polskie metry, wyszło mi około 301m, dlatego zmieniłam to aby miało to jakiś sens. 

~~*~~

Hay, hey, hello :)

Tu Paula, druga tłumaczka. :)

I co sądzicie o rozdziale? Zainteresowała was ta historia?

Bo mnie bardzo. ;) 

A teraz :

OGŁOSZENIA PARAFIALNE :

1. Wpisujcie swoje tt i ask'i do zakładki "Informowani"

2. Możecie również zareklamować swoje blogi/tłumaczenia w zakładce "Wasze opowiadania"

3. Jeśli macie jakieś pytanie dotyczące opowiadania ----> ZAPRASZAM! :)

To wszystko. Do następnego! ;) 

CZYTASZ=SKOMENTUJ

Tak na początek i zachętę dla nas do dalszego tłumaczenia ;D 

`